Vijf vragen aan ... Tido Visser
Tido Visser is opgegroeid met muziek. Op een blauwe maandag studeerde hij rechten, en belandde daarna zelf ook in de muziekwereld. We vroegen hem naar het belang van DIP, zijn favoriete podcast, en het theaterbezoek dat hem het meest is bijgebleven. Maak kennis met Tido:
Aangenaam! Wie ben je?
“Ik ben Tido Visser. Al 10 jaar artistiek directeur van het Nederlands Kamerkoor en sinds januari 2023 bestuurslid van DIP. Ik ben een van de afgevaardigden vanuit het bestuur van de Nederlandse Associatie voor Podiumkunsten (NAPK). Mijn keuze om me aan te sluiten bij DIP was dus niet volledig vrij, maar ik ben er wel heel blij mee. DIP is als organisatie ongelooflijk belangrijk voor het culturele veld en als bestuur hebben we een kleine rol. We zijn bijna een soort raad van toezicht. Joep en zijn team moeten vooral de ruimte krijgen om te doen wat goed is en de juiste keuzes te maken. Dat doen ze fantastisch. Aan ons de taak om als klankbord te fungeren en te controleren. Zo dragen we de verantwoordelijkheid samen.”
Wat vind je zo belangrijk aan dit platform?
“Als ik hoor dat zalen nog niet zijn aangesloten, word ik kwaad. Gezien de politieke ontwikkelingen komen er vast en zeker weer onzekere tijden aan voor onze sector. Dan is het extra belangrijk om je data op een rij te hebben en te weten hoe je publiek eruit ziet. Die gegevens onderbouwen ons bestaansrecht. Want het vervelende is: de zachte waarden landen niet echt binnen de politiek. Daarnaast wordt cultuur vaak weggezet als ‘elitair’ en als ‘linkse hobby’. Misschien is het dat ook wel, maar waarom maken we het dan niet iets meer toegankelijk? In Nederland kost pianoles bijvoorbeeld 21 keer zoveel als in Frankrijk. Niet te betalen dus voor de ‘gewone mens’. We hebben keiharde data nodig om duidelijk te maken wat het belang van kunst is. En hoe deze sector van binnenuit uitgehold wordt als we niet uitkijken. We moeten samenwerken - als een koor.”
Welke podcast luister je nu?
“Onze eigen Nederlands Kamerkoor-podcast Een en al Koor, die we gemaakt hebben met de NPO. Dat zijn twee keer zes afleveringen over koren in coronatijd en de koorwereld in het algemeen. Wist je dat er in Nederland meer mensen lid zijn van een koor dan van een voetbalvereniging? We hebben 1,7 miljoen koorzangers, waaronder heel veel ouderen. Koren zijn dan ook een waanzinnig middel tegen eenzaamheid. Op dat vlak zouden we veel meer met elkaar moeten samenwerken. Dat is ook een mooie link met DIP: praat met elkaar en wissel kennis en informatie uit!”
Ga je zelf vaak naar het theater?
“Ja. Ook voor werk natuurlijk. Maar ik ga binnenkort naar Remla. De voorstelling van dansers Denden Karadenix en Redouan Ait Chitt - met het Amsterdams Andalusisch Orkest. Redouan heeft een meervoudige fysieke beperking, en het is echt ongelooflijk wat hij doet. Een voorstelling die me het meest is bijgebleven, is er toch eentje van het Nederlands Kamerkoor zelf. In 2017 hebben we alle 150 psalmen uit het Oude Testament verwerkt in een actueel stuk dat ik wilde programmeren in het Lincoln Center in New York. Dat lukte toen niet. Maar na de verkiezing van Donald Trump kreeg ik de directeur aan de lijn (een unicum!): ze wilden een antwoord bieden op deze ‘gevaarlijke’ ontwikkeling. Dat werd onze voorstelling. We hebben toen tien dagen daar gespeeld. Als je dan op de slotavond duizenden mensen het Lincoln Center in ziet lopen voor joúw voorstelling. Dat was echt heel bijzonder.”
Wat is een leuk weetje over jou?
“Ik ben een fanatiek amateurwielrenner. Afgelopen juni ben ik vier keer de Alpe d’Huez opgefietst om geld op te halen voor kankeronderzoek. Samen met mijn neef, die net was genezen van Hodgkin. Die ziekte heb ik zelf dertig jaar geleden ook gehad. Mijn vrouw deed ook mee: zij heeft de tocht gelopen. Uiteindelijk hebben we met z’n drieën 13.000 euro opgehaald. Ik kan het iedereen echt van harte aanraden om mee te doen.”