Vijf vragen aan ... Janine Dijkmeijer
Janine Dijkmeijer is sinds 2023 algemeen directeur én hoofdprogrammeur van Parkstad Limburg Theaters. Maar ook de rest van haar carrière ademt cultuur. Ze danste jarenlang op hoog niveau, gaf les op verschillende dansacademies, schoolde zich om tot websitebouwer en designer, en richtte het festival Cinedans mede op. Daarnaast was ze zakelijk leider van het Nationale Ballet, algemeen directeur van Nederlands Dans Theater en creatief directeur van New Zealand Dance Company. Nu voegt Janine ook ‘DIP-bestuurslid’ toe aan haar indrukwekkende cv. We stelden haar vijf vragen.
Waarom koos je voor DIP?
“Bij alle VSCD-leden werd gepolst of ze openstonden voor een rol als bestuurslid van DIP. Ik heb ‘ja’ gezegd, omdat ik het belangrijk vind om samen voor de sector te staan - inclusief de vrije producenten en impresariaten. Dat is ook het fijne van DIP: de samenheid, alle informatie, het benchmarken. Dat je kunt laten zien hoe goed of slecht het gaat en waar je nog aan moet werken. En dat je data kunt gebruiken voor bijvoorbeeld je subsidieaanvragen. Tegen iedereen die nog niet met DIP werkt, zou ik dan ook willen zeggen: informatiedeling en informatieondersteuning is dé truc om je gezamenlijke kennis te vergroten. Wij als sector hebben een soort intellectueel eigendom. Als je alles met elkaar deelt, kun je exponentieel groeien.”
Welke kansen zie je voor het platform?
“Ik heb het gevoel dat DIP voor heel veel mensen die ik spreek gewoon te duur is, en dat ze het daarom niet gebruiken. Het zou goed zijn om voor de kleinere organisaties met een goedkopere versie te komen. Maar het zit ‘m ook in het feit dat zij nog niet zo kijken. ‘Al die cijfers met twee nullen? Wat heb ik daaraan? Ik houd het lekker klein’ is vaak de gedachtegang. En dat is jammer, want hun input is wel degelijk belangrijk.”
“Informatiedeling en informatieondersteuning is dé truc om je gezamenlijke kennis als sector te vergroten.”
Ga je zelf vaak naar het theater?
“Als je een theater runt, dan moet je wel. Als hoofdprogrammeur kijk ik zo’n vijf voorstellingen per week. Afgelopen zaterdag ben ik met een vriendin naar een voorstelling van het Nederlands Dans Theater geweest. Voor vertrek dacht ik: ‘Waarom doe ik zoveel moeite voor iets wat ik al zo vaak gezien heb?’. Maar achteraf was ik heel blij met wat ik heb ervaren. Naast theatervoorstellingen kijk ik graag series. Ook luister ik veel podcasts, teken en schilder ik en ga ik graag wandelen door de natuur. Maar ik moet zeggen dat ik mijn hobby’s de laatste tijd een beetje heb verwaarloosd."
Wat is een leuk weetje over jou?
“Wat misschien wel leuk is: ik ben per ongeluk gaan dansen en had pas op mijn zestiende mijn eerste balletles. Ik was uitgeloot voor de studie Medicijnen en mijn vriendin wilde auditie doen voor de dansacademie. Toen ben ik meegegaan en aangenomen. Dat vind ik nog steeds ongelooflijk. En wat veel mensen ook niet weten, is dat ik ben opgegroeid in Amerika. We woonden in Palo Alto Hills in Californië - op zeven minuten rijden van waar Steve Jobs ‘zijn garage’ had. Dat wist ik toen natuurlijk niet, maar het is voor mij grappige informatie. Het digitale en het ontdekken zit ook erg in ons bloed. Onze hele familie is een beetje nerdy.”
Heb je nog dromen voor de toekomst?
“Op persoonlijk vlak zou ik wel iets minder gehaast te werk willen gaan en meer genieten van de natuur. Ik heb laatst een heel mooi boek gelezen: Nightwalking, Four Journeys into Britain After Dark van John Lewis-Stemple. Over nachtelijke wandelingen onder de sterrenhemel. Dat wil ik vaker doen. Mijn grootste droom is eigenlijk heel saai en simpel: ik wil dat iedereen eten heeft en een bed, plus een basisinkomen. Zodat het hele kapitalistische stelsel niet meer bestaat. Maar zover is het helaas nog niet. Werktechnisch zou ik willen dat het samenkomen van live theater met de digitale ontwikkelingen versterkt wordt.”