Vijf vragen aan ... Cas de Mooij
Cas de Mooij studeerde Natuurkunde én Duurzame technologieen volgde tussendoor nog een minor Theater en Film. Hij is fan van films, bordspelletjes en computergames en sinds kort lid van de DIP-club. Als onze product owner combineert hij zijn technische achtergrond met zijn liefde voor cultuur. We stelden hem vijf vragen.
Waarom koos je voor DIP?
“Hiervoor hield ik me bezig met duurzaamheid in de voedselindustrie. Maar mijn interesses liggen toch meer bij geesteswetenschappen en cultuur. Dus ik ging op zoek naar een baan waarin ik techniek daarmee kon verbinden. Via culturelevacatures.nl kwam ik de functie van product owner tegen bij DIP. Dus ik dacht ‘ik ga ervoor’. En dat was eigenlijk meteen raak. Inmiddels zit ik hier al een tijdje en zie ik hoe belangrijk het is dat theaters, producenten en impresariaten beter met elkaar samenwerken. Vooral nu het in de politiek allemaal wat lastiger is op cultureel gebied.”
Wat is je belangrijkste taak als product owner?
"Eigenlijk ben ik voortdurend aan het verzamelen wat er beter kan. Ik spreek theaters, producenten en impresariaten om te achterhalen waar nog onuitgesproken feedback ligt of inefficiënte processen zitten. Vroeger moest er bijvoorbeeld wekelijks gebeld en gemaild worden over ticketstanden. Dat kan natuurlijk slimmer. We zoeken naar manieren om dubbel werk te voorkomen en dingen te centraliseren. Het woord efficiëntie geeft me soms de kriebels, want voordat je het weet is er geen menselijk aspect meer over. Maar bij DIP voelt het een stuk beter. DIP is een stichting, opgezet door de sector zelf. Het gaat niet om winst, maar puur om makkelijker maken van dingen."
Ga je zelf vaak naar het theater?
"Niet heel vaak. Maar als ik iets zie wat me leuk lijkt, ga ik zeker. Laatst was ik bij het mini-festival Feeling Curious van Theater Rotterdam. En eerder zag ik de Gabber Opera, gewoon omdat ik die poster zo bizar vond dat ik móést gaan. Een theatervoorstelling is elke keer weer een eye-opener. Het feit dat mensen daar live, voor jou, iets staan te doen. Heel anders dan film, die draait gewoon. Theater voelt luxe. Alleen de stoelen zitten iets minder lekker dan in de bioscoop.”
“Het gaat bij DIP niet om winst, maar puur om het makkelijker maken van dingen.”
Welk boek ligt er op je nachtkastje?
“Ik lees vooral essays en dat soort dingen. Meer non-fictie en journalistiek-achtige dingen, zoals de Groene Amsterdammer. Laatst ontdekte ik wel dat je als inwoner van Rotterdam vijf gratis boeken per jaar mag lenen bij de bibliotheek. Dat heb ik laatst gedaan en toen heb ik Kitchen van Banana Yoshimoto gelezen. Dat was wel leuk. Verder ben ik dus gek op films. Ik heb niet echt ‘comfort-watches’ en kijk vooral de niewste releases. Een recente film die ik heel mooi vond en al wél drie keer heb gezien is All of us Strangers. Bijna een soort sprookje.”
Wat hoop je voor de toekomst?
“Voor DIP hoop ik dat we nog meer partijen aan boord krijgen. Er zijn nog producenten en theaters die twijfelen. Ik zou dan ook willen zeggen: kom gewoon eens praten. Misschien lijkt het nu niet nuttig, maar vertel ons wat je wél zou overtuigen. Wat zou DIP voor jou onmisbaar maken? Dan zetten we dat op de lijst. Want zo simpel is het. En voor mezelf? Eerst nog even knallen en dan in de winter een maand naar Japan, waar mijn partner vandaan komt. Daar kijk ik enorm naar uit.”